Louis van Gaal in uw pensioenfondsbestuur!?

Op vrijdag 24 februari heeft het Wetsvoorstel Wet Versterking Bestuur Pensioenfondsen het licht gezien. In dit voorstel wordt de pretentie uitgesproken dat dit het bestuur van pensioenfondsen gaat versterken. Het voorstel zet de deur open voor financiële criminelen als Fabrice Tourre van de investeringsbank Goldman Sachs. Om Monopoly te gaan spelen met uw pensioencenten. En het zegt impliciet dat u te dom bent om voor uzelf en uw (uitgestelde) pensioencenten op te komen. Wat mij betreft mag Minister Kamp er ‘direct mee naar de gevangenis’ en als extra boete: ‘drie beurten overslaan’. 

In het wetsvoorstel staan twee varianten: een ‘paritair’ bestuur en een ‘onafhankelijk’ bestuur. De eerste variant betreft min of meer de huidige situatie, maar dan met een betere positie voor gepensioneerden en een mindere werkgeverspositie bij fondsen, waarbij de werkgever zich meer op afstand heeft gezet middels gemaximeerde (werkgevers)financiering. Nieuw is de ‘onafhankelijke’ variant, die ik in deze blog verder uitlicht: een extern deskundig bestuur bestuurt en een onafhankelijke raad van toezicht ziet toe. De rol van de belanghebbenden wordt in deze variant gepropt in een ‘belanghebbendenorgaan’, dat zo’n beetje - kort door bocht - functioneert als een ondernemingsraad bij een bedrijf. 

Mijn commentaar: 
Pensioenfondsen verkeren in moeilijke tijden door een financiële crisis die we te danken hebben aan het te veel aan ruimte dat door liberale politici (blind voor de negatieve kanten van de marktwerking) aan ‘deskundige’ beleggingsmagiërs is gegeven, die ons vervolgens hun zwarte kunsten hebben voorgetoverd. Het Nederlandse pensioenantwoord hierop kan niet zijn dat nog meer van dat soort koekenbakkers ten tonele wordt opgevoerd ter ‘versterking’ van ons pensioenfondsbestuur. Ik zeg: Minister Henk GJ Kamp, een ezel zou zich niet tweemaal aan dezelfde steen moeten willen stoten! 

Het werkelijke antwoord zit in de verankering van het eigen beschikkingsrecht van alle belanghebbenden. De ware kunst is om al die belanghebbenden (en eigenaren van het pensioen!) in de pensioenfondsen hun mondigheid toe te bedelen. Mondigheid is afgeleid van het Duitse woord ‘Vormund’, dat voogd betekent. Mondigheid is niets anders dan het ‘ontvoogden’ van mensen: het recht om zelf te beschikken. Dat is de uitdaging die het wetsvoorstel met de onafhankelijke variant met voeten treedt: een blik ouderwetse voogdij wordt opengetrokken. Als een voetbalclub kan worden bestuurd door voetballers, dan moet een pensioenfonds toch ook bestuurd kunnen worden door pensioengerechtigden! “Als jij de bal hebt, kennen zij niet scoren.”