Investeren in werkplezier loont!
18 jul 2011

Zou Johnny Hoogerland ook zelf zijn Persoonsgebonden budget kunnen aanvragen!?

door Joost Borm

Na zondag 10 juli is er geen twijfel meer mogelijk: wielrenner Johnny Hoogerland is een held. Door een stommiteit van een volgauto werd hij met 65 km per uur van zijn fiets het verroeste prikkeldraad in gekatapulteerd. Het eerste wat hij dacht: weer die fiets op en verder. En met drie diepe snijwonden en overal pijn in zijn lijf wist hij nog op tijd de finish te halen om daar de bergtrui te kunnen aantrekken. Later werd hij nog getrakteerd op 33 hechtingen, maar Johnny wil weer verder. Ik zei het al: Johnny is een held!

 

Nu klinkt het misschien wat aanmatigend, maar ik ben ook zo’n held. Lekker trainend op de rand van de atletiekbaan, werd ik drie jaar geleden in mijn kuit getroffen door een speer van een atleet die niet uit keek waar hij gooide. OK, geen roestig prikkeldraad; en ik had slechts 24 hechtingen in plaats van de 33 van Johnny. Maar toch.


Tot dat moment had ik nooit geweten dat ik feitelijk een held was. Als er bloed geprikt moest worden, keek ik strak de andere kant uit, en als iemand alleen maar over operaties vertelde, dan kreeg ik al steevast knikkende knieën. Maar toen die speer een lap vlees van me had losgespietst, was het anders: ik plooide mijn lap beenvlees zo goed als het ging terug op de juiste plek van mijn kuitbeen en vroeg omstanders naar een handdoek uit mijn sporttas, om het zaakje een beetje bij elkaar te houden. En was er iemand zo vriendelijk om me naar de eerste hulp te willen rijden? Want zelf rijden leek me geen best idee. Om me heen zag ik alleen lijkbleke koppies naar mijn been kijken, sommigen met kokhals-neigingen, maar ik hield het liever zakelijk. Nee, ik ben van nature dus niet stoer, maar als het erop aan komt, weet ik dat ik dóór kan gaan. Het kan niet vaak genoeg worden gezegd  en ik heb het zojuist duidelijk aangetoond: ik ben dus echt wel een held.

Wat het ons leert, is dat het incasseringsvermogen van mensen veel groter is dan dat we denken. Tegenslag is vervelend, maar vaak redden we er ons wel uit. Dat is precies ook het basisargument dat gehoord wordt bij zowel noodgedwongen ontslagen, als ook bezuinigingen in de sociale sector. Mensen zijn veel beter af als we zelfredzaamheid stimuleren in plaats van hulpeloosheid subsidiëren. Een mooie ethiek die ons rechtvaardigt om te snoeien in bedrijven omwille van winstmaximalisatie en het verantwoord maakt om te bezuinigen op zorg in het algemeen en het PersoonsGebonden Budget in het bijzonder.

En zeker: Johnny kan ook verder zonder zo’n pgb. En ook een armlastige kunstenaar kan zich met een krantenwijk erbij best wel bedruipen. En als ik, als pensioenadviseur, ooit in een pensioenloze tijd terecht zou komen, wil ik best een 'Broodje Ben' gaan verkopen op de Oude Gracht op zaterdag. Johnny en ik: ja, wij redden ons wel.

Maar niet iedereen is in die omstandigheid. Voor sommige mensen, ook relatief jonge mensen, is zelfs het zetten van een kopje thee al nauwelijks meer te doen. Er zijn mensen die niet meer uit het prikkeldraad kunnen komen waarin ze zijn terechtgekomen. Daarbij is van belang dat we, eerlijk en goed, de grens trekken tussen wie zelfredzaam is en wie echt zorg nodig heeft. 
Maar wat ook van belang en nodig is, is dat we ons vragen stellen aan de bewijslast waar we echt zieke en zorgbehoevende mensen mee opzadelen voordat ze tot die zorg worden toegelaten. De bureaucratie waarvoor kwetsbare mensen zich daarbij geplaatst zien, lijkt haast als bewust bezuinigingsinstrument te zijn ingezet. Kent u een kunstenaar zonder inkomen? Mijn advies zou zijn: wordt adviseur zorgbureaucratie, het is een ongekende groeimarkt!

Gelukkig heeft Johnny zo’n adviseur nu niet nodig; die ellende is hem bespaard!




Lees ook

Archief

Herverdelen van loon over je loopbaan: levensloop, maar dan beter
Michel Donners
22 mei 2018

De A van a-advies
Geert-Jan Hendriks
26 sep 2016

Pensioenfondsfusies op de Malediven
Joost Borm
11 apr 2016

Investeren in werkplezier loont!
Marieke van Essen
7 jan 2016

Wie is verantwoordelijk voor werkplezier?
Lisette Douw
27 okt 2015

Medezeggenschap op basis van huwelijkse voorwaarden?
Marieke van Essen
8 jul 2015

Het doolhof van werkloosheid en het SER-advies
Karlien Haak
20 apr 2015

Mijn verjaardag is een feestdag
Lisette Douw
5 mrt 2015

Collega’s met karakter
Karlien Haak
28 jan 2015

Een verandering van tijdperk
Mirjam Wildekamp
15 okt 2014

De harde werkelijkheid?
Karlien Haak
25 jun 2014

Bekijk oudere blogs
Bouwtopia
Mirjam Wildekamp
6 mei 2014

De organisatie als lean mean fighting machine?
Marieke van Essen
28 apr 2014

Bezigheidstherapie voor de intellectueel
Karlien Haak
31 mrt 2014

Kwaliteit van de arbeidsrelatie in de knel
Wilco Brinkman
18 mrt 2014

Regering kiest voor statische wijziging: de gemiste kans van het nieuwe fiscale pensioenkader 2015
Joost Borm
10 feb 2014

In de schijnwerpers: het fundament van een succesvolle organisatie
Marieke van Essen
24 jan 2014

Goede voornemens van een poldervernieuwer
Karlien Haak
7 jan 2014

Arbeidsmigratie
Mirjam Wildekamp
12 dec 2013

Jong versus Oud
Marieke van Essen
30 okt 2013

De hippe polder
Karlien Haak
14 okt 2013

Nieuw evenwicht in de doe-democratie
Mirjam Wildekamp
20 sep 2013

Discussie over doorgeschoten flexibele arbeid is doorgeschoten
Wilco Brinkman
30 jul 2013

Bekijk oudere blogs
HRM afschaffen bij gemeenten?
Marieke van Essen
4 jul 2013

Menselijke waardigheid
Mirjam Wildekamp
21 jun 2013

De trucker anno 2013: ver van huis en in zijn sas?
Karlien Haak
27 mei 2013

Een nieuw tijdperk zonder managers?
Marieke van Essen
9 mei 2013

Sociaal akkoord en de blinde pensioenvlek
Joost Borm
17 apr 2013

Weer bij mamma wonen ofwel 'Heimwee naar het oude werken'
Karlien Haak
22 mrt 2013

Pas op voor de VUT!
Wilco Brinkman
18 mrt 2013

Andere tijden….
Ton de Korte
12 mrt 2013

De nieuwe balans tussen flex en zeker
Mirjam Wildekamp
4 mrt 2013

Vast en flex ontmoeten elkaar op de werkvloer
Karlien Haak
25 feb 2013

Win-win in crisistijd
Marieke van Essen
19 feb 2013

‘Wees blij dat je nog een baan hebt!’
Karlien Haak
29 jan 2013

Bekijk oudere blogs
Sociale innovatie: oude wijn in nieuwe zakken ... en dat is prima!
Wilco Brinkman
26 mrt 2012

Waar zijn de helden gebleven?
Karlien Haak
5 mrt 2012

Louis van Gaal in uw pensioenfondsbestuur!?
Joost Borm
28 feb 2012

Wetsvoorstel Flexibel Werken: waar bemoeit de politiek zich mee?
Wilco Brinkman
22 feb 2012

Ambtenaar, hoe houd je het vol?
Wilco Brinkman
23 jan 2012

De personeelschef die sociale innovatie te serieus nam
Karlien Haak
10 jan 2012

Op jacht
Marieke van Essen
19 dec 2011

Leiderschap: lessen uit de rockmuziek
Wilco Brinkman
14 nov 2011

Wisselende contacten
Karlien Haak
24 okt 2011

Flexibel werken
Marieke van Essen
21 sep 2011

Verlangen naar de reproman
Karlien Haak
5 sep 2011

Latte-mama's en iPad-papa's
Chantal Nijhuis
22 aug 2011

Bekijk oudere blogs
Een zwembad voor iedereen
Bram de Klerck
16 aug 2011

Op de camping
Michel Donners
10 aug 2011

Een goed gesprek
Marieke van Essen
26 jul 2011

Eindelijk rust
Karlien Haak
20 jul 2011

Zou Johnny Hoogerland ook zelf zijn Persoonsgebonden budget kunnen aanvragen!?
Joost Borm
18 jul 2011

2+ of 3-
Bram de Klerck
27 jun 2011

De Wet van de reisleider: sleutel voor vernieuwing van arbeidsvoorwaarden
Wilco Brinkman
20 jun 2011

Steuntje in de rug
Marieke van Essen
7 jun 2011

Nieuw werken
Karlien Haak
30 mei 2011

Life is calling
Joost Borm
24 mei 2011

Doorgaan
Chantal Nijhuis
16 mei 2011

De cao-onderhandelaar: reisleider of hostess?
Wilco Brinkman
9 mei 2011

Op tijd een sigaret
Bram de Klerck
4 mei 2011


< Terug naar blogs



a-advies | vondellaan 80 | 3521 GH Utrecht |
030 - 2620205 |
disclaimer & privacy | cookie-melding